Meditatie 26: Het verlangen naar goddelijk bewustzijn als wens

26. Het verlangen naar goddelijk bewustzijn als wens

Op het eerste gezicht wel een aanmatigende wens, en toch, als ik terug kijk naar mijn 65 jaar religieus – zijn, dan is dit toch de onderliggende wens van veel religieuzen. Re-ligie betekent weer opnieuw verbinden (met ons goddelijk bewustzijn).

Het bijzonder van religieus leven is dat zelfgave, vieren van het leven en puur genieten, niet in een setting van een relatie met iemand gebeurt, maar in het verlangen naar diep inzicht.
Dit verlangen is de motor van passie en er zijn voor anderen.

Mozes noemt niet voor niets als kenmerk van het pad van God opgaan, dat je niet meer gehecht bent aan het materiele en niet meer afhankelijk bent van goedkeuring van anderen.
Van binnenuit ben je liefdevol, eerlijk en oprecht.

Het afleggen van de drie geloften zijn een teken van het bewustzijn dat: vanuit zelfvertrouwen openstaan voor wijsheid, puur genieten en zorgen voor de ander.
Dit is de bodem voor spiritueel leven.

Het is opmerkelijk dat veel boeken van kloosterlingen, de weg laten zien van: uitgaan van geboden volgen, naar de weg open te staan naar wat jou en de ander groot maakt. Deze genuanceerde neutrale houding straalt kracht en mildheid uit.

De kloosterling blijft zeggen: Luister naar wat diep in je leeft.
Vertrouw jezelf, de ander en het leven. De situatie is een opgave die je aankunt. ‘Heer wat  wilt u dat ik doen zal’
is een uitspraak die tekenend is voor religieus leven.

Titus Brandsma durfde zelfs te zeggen:
We worden beproefd omdat we bemind worden.