Meditatie 28: Een bijzonder besef

28. Een bijzonder besef

Ik heb je nooit verlaten, jij hebt mij verlaten.

Er zijn weinig zinnen die zo een poort kunnen zijn naar een nieuw inzicht. Het besef dat er altijd iemand is die bij je is en die je ondersteunt, maar je dat je niet altijd het vermogen hebt om dit te ervaren.

Hoe noemen we de menselijke mogelijkheid om zelfs in de ergste omstandigheden het besef te hebben te worden bemind en ondersteund. Met de zin: we hebben allemaal een engelbewaarder, wordt dit besef aangeduid.

Het bijzondere is dat het er niet omgaat of je in engelen of in God gelooft, maar of je de ervaring kent: ik ben niet alleen.
Sommigen ervaren een bloeiende boom als een teken bemind te worden en niet alleen te zijn.

Het zou jammer zijn als de opvatting: ik geloof niet
een reden kan zijn niet te beseffen dat er mensen zijn die een ervaring kennen van bemind te worden en innerlijke krachten voelen waardoor ze iedere situatie aan kunnen.

Wanneer we de psalmen bestuderen komt dit besef van bemind te worden en dit te vergeten ervan, vaak terug.    Titus beschreef deze ervaring zo: O Jezus als ik u aanschouw dan leeft weer dat ik van u hou.

Misschien toch wel aardig om even stil te staan bij de gedachte dat wij het vermogen hebben te beseffen dat we kunnen ervaren dat we bemind worden.
We moeten wel de wens hebben dit te willen beleven.