Meditatie: De essentie van oordelen

12. De essentie van oordelen

Een oordeel is als een foto, zij veroudert snel.

Wanneer ouders met kinderen een familielid opzoeken die zij een tijd niet hebben gezien, hoort een kind al snel de opmerking: “Wat ben je groot geworden”. Soms balen de kinderen ervan dit te moeten horen.

Het geeft in ieder geval aan dat we uiterlijk kunnen zien,
dat de foto die je van de kleine nog hebt, niet meer weergeeft
wat de huidige situatie is. Oudere mensen zeggen bij een oude foto
bijna standaard dat de kleine kinderen op de foto nu volwassen mensen zijn.

Zo duidelijk als groei te zien is bij kinderen,
zo onzichtbaar zien we groei van gedachten.
We kennen wel de uitdrukking “voortschrijdend inzicht”.

Zo kan het zijn dat we beseffen dat de tijdgeest van nu andere antwoorden vraagt dan vele jaren geleden.

We vinden het wel gewoon dat een kind geen tien jaar dezelfde kleren
kan dragen, maar we realiseren ons niet altijd dat onze gedachten van
tien jaar geleden misschien geen oplossing bieden voor de opgave van
dit moment. Ze kunnen knellen.

Door opnieuw naar de situatie te kijken,
komen er nieuwe antwoorden.
We stellen dan de vraag:
Wat wil deze situatie mij zeggen?