Mijn Geloofsbelijdenis

Mijn geloofsbelijdenis

In de abdij van Mamelis zit ik tegenover de abt. Hij geeft commentaar op mijn boek Blijf in je kracht. ‘’Een mooi boek hoor, bewonderenswaardig hoeveel gedachten er in staan, maar wat gelooft u nu zelf? 
Zet nu eens uw geloofsbelijdenis op papier.
De lezer wil graag weten wat uw eigen opvatting is.’’ 
Kan ik dit eenvoudiger doen dan door enkele teksten van
Armstrong te citeren die mij erg aanspreken en een gedicht van
Huub Oosterhuis?

God is een existente opdracht en een symbool van onbeschrijflijke transcendentie en is door de eeuwen heen op talloze manieren geïnterpreteerd.

God is een absolute eis die mensen voorbij eigenbelang
en egoïsme naar de transcendentie voert.

Religieuze taal is in wezen symbolisch.
Een luisterende en ontvankelijke houding laat ons een glimp opvangen
van diepe liefde die in ons verscholen ligt.

Dat symbolen benoemd zijn als feiten, heeft de kern van het Godsbesef aangetast.

Geloven in God betekent ten diepste dat we verlangen om
deze transcendentie in ons leven zichtbaar te maken.

Christenen ervaren Jezus als krachtbron en voorbeeld.

Geloven is niet zozeer iets aannemen op gezag van een ander,
maar een diep beleven van contact met de geestelijke wereld.

Wanneer we deze citaten als gedachte achtergrond nemen,
dan verwoordt het onderstaand gedicht van Huub Oosterhuis,
hoe ik inhoud geef aan het woord ‘’geloven’’.

Heer onze Heer, hoe zijt Gij aanwezig en hoe onzegbaar ons nabij,
Gij zijt gestadig met ons bezig, onder Uw vleugels rusten wij.

Gij zijt in alles diep verscholen, in al wat leeft en zich ontvouwt,
maar in de mensen wilt Gij wonen, met hart en ziel aan ons getrouwd.

Heer onze Heer, hoe zij Gij aanwezig waar ook ter wereld mensen zijn,
blijf zo genadig met ons bezig, tot wij in U volkomen zijn.